Marina Theunissen schrijft een boek... en zij weet hoe dat moet...
Het is dinsdagnamiddag als ik aanbel bij Marina en Fons. Zelf ben ik wat gespannen omdat een eerdere afspraak wat langer heeft geduurd dan ik had voorzien. De begroeting door Fons en Marina is hartelijk, zoals dat elke keer al is geweest. Toch merk ik dat er ook bij hen enige spanning leeft. Spoedig zal blijken dat die spanning te maken heeft met de organisatie van de boekvoorstelling van aanstaande vrijdag. Ik weet van vorige gelegenheden dat zij graag alles tijdig op orde hebben. "De meeste dingen zijn ondertussen geregeld, maar het is toch nog elke dag iets," zegt Fons. "Van nu tot en met vrijdag zijn we de hele tijd met niks anders bezig dan met de boekvoorstelling."
De cover
Marina wil werk maken van ons gesprek. Zoals het een schrijfster betaamt heeft zij een paar vellen papier voor zich liggen met daarop al datgene wat zij mij wil vertellen. Dat vermoed ik toch. Het past dan ook dat we beginnen met datgene wat de lezer straks als eerste onder ogen krijgt: de cover. "Ik heb die zelf ontworpen," zegt zij niet zonder enige trots. Het resultaat mag er dan ook zijn. "Niet iedereen werkt met dezelfde computerprogramma's in die wereld en daarom was ik eerder al begonnen met een cursus om te leren werken met een ander programma. Na drie lessen brak corona uit en werden onze lessen geannuleerd. Maar Sonja, de lesgeefster heeft haar best gedaan om mij zo goed mogelijk te helpen om dat ontwerp op de wereld te krijgen in dat andere programma."
Van de cover zijn er dan al beelden online opgedoken, maar voor de rest blijft het koffiedik kijken. Ook voor mij! "Deze keer wil ik dat het om een echte boekvoorstelling gaat," legt Marina uit. "Niemand zal het boek te zien krijgen voor vrijdagavond!" Tijdens ons gesprek lekken wel een aantal zaken uit, maar heel veel schiet je daar als nieuwsgierige lezer niet mee op. Zo weet ik nu dat het boek uit twee delen zal bestaan, waarbij er in het tweede deel heel wat te gebeuren staat. Ik kwam ook te weten dat het formaat wat groter of anders is dan de vorige boeken. En dat het lettertype een puntje groter zal zijn om het lezen wat te vergemakkelijken. Maar wat schiet je daar mee op als het over de inhoud gaat?
Onderzoek en praktijk
Terloops vertel ik Marina dat ik vele jaren geleden het voornemen had gemaakt om zelf een boek te schrijven, eenmaal ik met pensioen zou gaan. En dat ik er ooit eens aan begonnen was maar dat ik na een korte onderbreking alles weer gewist had. "Er komt toch heel wat bij kijken," zegt Marina daarop. "Het mag dan fictie zijn, toch komt er heel wat onderzoek aan te pas. Uiteindelijk moet het verhaal toch blijven kloppen. Zo is er op een bepaald moment sprake van een specifieke gevangenis in de streek van Toulouse. Gelukkig kende de broer van Fons daar een en ander en zo kom je dan weer op het juiste spoor."
"Het valt zeker niet te onderschatten hoeveel tijd en energie er in die opzoekingen sluipen. Ik maak altijd eerst een uitgebreide typologie van mijn personages. Ik probeer mij daarbij in hun plaats te stellen. Om die invulling goed te kunnen maken ben ik altijd bezig met het observeren van mensen. Zo kan je een heleboel gedragingen koppelen aan een bepaald type. En uiteraard ben je dagelijks, soms zelfs zonder het beseffen, bezig met de onderbouw van wat je schrijft. Zo had ik een jaar of tien geleden een artikel uit de krant geknipt over een bepaald onderwerp. Omdat dit thema nu ook aan bod kwam in mijn boek, ging ik eerst weer op zoek achter mijn artikel. En daarna volgden nog een resem telefoontjes en bezoeken om na te gaan hoe de afhandeling van zo'n zaak er in de praktijk aan toe gaat. De omstandigheden veranderen ook doorheen de jaren. Zo kan de wetgeving aangepast zijn en heb je misschien een totaal andere benadering. En heel af en toe moet je vaststellen dat je er niet uitkomt. Zo zag ik een opvallend grafopschrift op de begraafplaats Schoonselhof in Antwerpen. Ik was er bijzonder door geboeid, maar kon niet de juiste achtergrond ervan achterhalen."
Uitgever
"Mijn boeken schrijf ik uiteraard helemaal zelf," vertelt Marina verder. "Maar in je eentje is het haast onbegonnen werk om niet te zeggen onmogelijk om een boek uit te brengen. En dit keer mag ik wat dat betreft echt van veel geluk spreken."
Zo kwam Marina terecht bij Beefcake Publishing van Inan Akbas. "Dat is zo een correcte mens, die heel veel respect toont voor een schrijver en zijn werk. Ik weet dat hij erg graag naar de boekvoorstelling wou komen, maar hij had nog andere verplichtingen."
"Ook van Wim Urgel heb ik enorm veel ruggensteun gehad voor dit boek. Dat gaat dan hoofdzakelijk over allerlei aanwijzigingen in het taalgebruik, de woordkeuze, de zinsbouw enzovoort. Die man heeft mijn boek letterlijk van binnen naar buiten gekeerd en van boven naar onder. Ik ben beiden daarvoor erg dankbaar!"
Voorstelling
Als ik op vrijdagavond goed op tijd aankom in Den Egger in Scherpenheuvel, word ik nog voor ik de blauwe zaal binnentreed zeer aangenaam verrast door de muzikale ontvangst. Het sobere gitaarspel en de doorleefde zang van Joshua Vercammen en Bart Beuls werkt als een magneet op een stukje ijzer. Het zuigt je letterlijk naar binnen. Ruim twintig minuten voor de aanvang blijkt dat zo goed als alle genodigden reeds aanwezig zijn en rustig zitten te genieten van dit zalige muzikale duo.
Fons vertelt mij dat hij erg rustig is, maar bij Marina valt het op dat zij toch wat last heeft van de zenuwen. Uiteindelijk blijkt dat nergens voor nodig te zijn, want alles verloopt van een leien dakje. Burgemeester Marino Keulen van Lanaken, die al langer bevriend is met Fons en Marina ontpopt zich tot een levende reclamespot. En het is gemeend hoor. Wat later zal hij nog een soort recensie posten op sociale media, die ik hieronder nog meegeef.
Daarna is het aanschuiven aan de signeertafel waar Marina aan de kopers van het boek nog een persoonlijke toets meegeeft. En ze schuiven aan in een lange rij.
De post van Marino Keulen:
In C.C. Den Egger in Scherpenheuvel-Zichem mocht ik het nieuwe boek van Marina Theunissen voorstellen. Drogbeeld heet het en is uitgegeven door Beefcake Publishing. Weinigen kunnen zo spannend schrijven als Marina. Zij heeft de zeldzame gave om in korte hoofdstukken de lezer mee te zuigen naar de - meestal - onverwachte ontknoping van het verhaal.
Het gaat over twee families : Snoeckx en Bruyninckx. In beide torst de vader met zware drankproblemen. Zijn de moeders lijdend voorwerp en de kinderen ook. Hoofdpersonages Sebastiaan Snoeckx en Aline Bruyninckx gaan in hun kinder- en jeugdjaren door een hel. Sebastiaan, kortweg Bas, wordt uitgestoten : alles wat hij doet telt niet en wordt nauwelijks gewaardeerd. Hij transformeert tot een succesvolle zakenman waar the sky the limit is. Zijn intelligentie en werkkracht maken hem schatrijk.
Zij, Aline Bruyninckx, een beauté, wordt vaders betaalmiddel in natura als hij weer eens zijn speelschulden niet kan betalen. Misbruik tot-en-met. Vader eindigt achter de tralies en zij vlucht vanuit woonplaats Lagrâce-Dieu (Toulouse) naar Antwerpen.
De twee, Bas en Aline, ontmoeten elkaar toevallig op ‘n feestje en vallen als een blok voor elkaar : coup de foudre. Assepoester ontmoet haar prins op het witte paard. Maar da’s slechts schijn. De trauma’s uit de jonge jaren steken de kop op. Ze zijn stapel op elkaar maar kunnen hun liefde niet uitdrukken. Aline transformeert tot een echte heks.
Geen klassiek happy end maar wel een thriller van formaat die je pas neerlegt als de laatste bladzijde van Drogbeeld is gelezen.
Well done Marina . Het boek is overal te koop maar zeker in de Standaard Boekhandel van Lanaken bij Anita Olijff. Super spannend boek!
En nu Marina, op naar nummer dertien?
"Ik hoop het! Er spelen altijd wel gedachten in mijn hoofd over dingen waar ik iets zou kunnen over schrijven. Het laat me geen seconde los. Snel iets opschrijven, hier en daar een artikel bewaren dat ooit misschien van toepassing kan komen. En als er dan voldoende materie is, begint het schrijven. Dat is best wel lastig. Je hebt ook wel eens het gevoel dat het niet op de wereld zal geraken. Maar ik blijf doorgaan. Ik zal niet zomaar opgeven," vertelt Marina.
Er zijn natuurlijk ook de aanmoedigingen, de vele lofbetuigingen. Dat zet aan tot meer. "Dat klopt! Als ik naar de reacties kijk van vele mensen die mij dit graag gunnen en die blijkbaar ook graag mijn boeken lezen, dan voel ik dat ik kan doorgaan. En ik wil ook doorgaan. Daarbij probeer ik de lat ook altijd net ietsje hoger te leggen voor mezelf, net dat tikkeltje beter worden. Dat is mijn streefdoel. En ik hoop dat ik daar in slaag!"
Natuurlijk zijn we benieuwd naar wat er nog allemaal uit de mouw van Marina zal komen...
Het boek kopen?
Wie het boek "Drogbeeld" van Marina Theunissen wil aanschaffen kan daarvoor in principe terecht in de boekhandel en meer specifiek bij de Standaard Boekhandel. Maar je kan ook terecht bij Marina zelf. Het is ook mogelijk om nog één of meerdere van haar eerdere werken te bekomen.
Je kan haar bellen op het nummer: 0472/66 19 81
of een email sturen naar: theunissen.marina@telenet.be
of anders een bericht via haar facebookprofiel: https://www.facebook.com/marina.theunissen.1
bekijk hier een filmpje met een reportage ten huize van schrijfster Marina Theunissen