René is helemaal klaar voor het traktortreffen!
Ik heb een afspraak met René Heusdens uit Gelbergen. Het doel van onze afspraak is klaar: René bereidt zich voor om deel te nemen aan het traktortreffen volgende zondag in Hoeleden. Ongetwijfeld zal hij met zijn 84 lentes één van de oudste deelnemers zijn. Misschien wel de oudste van allemaal. En zijn oude Fendt-traktor uit 1966 zal ook aardig in die buurt komen.
Het is exact twee uur in de namiddag als ik mijn wagen voor zijn huis parkeer. Het is behoorlijk warm vandaag. René zit al op mij te wachten in de schaduw. Om de zon te trotseren heeft hij een hoedje op zijn hoofd gezet. Zijn traktor staat midden op de koer, klaar voor de inspectie!
De ontvangst is vanaf de eerste minuut warm. René zal de hele tijd vrijuit vertellen over zijn leven en zijn ervaringen.
Vriend van iedereen
René is de vriend van iedereen. Zondagvoormiddag komt zijn vriend Luc hem oppikken en dan gaan zij een pintje drinken in ’t Pleintje in Neerlinter. Daar ziet hij dan nog een aantal vrienden. “Ik zelf drink dan een fluitje, want ik kan dat anders niet volgen”. En die vrienden, dat vormt een rode draad in het leven van René. “Als ik iemand kan helpen, dan zal ik dat zeker doen! Ik heb al vele liters opgereden en vele uren gratis gewerkt om mensen te helpen. Maar omgekeerd: als ik nu zou bellen, dan staan ze hier subiet misschien met twee tegelijk aan mijn deur.”
René is een minzaam man. Al de tijd praat hij over de kleine en grotere dingen die zich in zijn leven hebben voorgedaan of die nog gebeuren. Zo vertelt hij over zijn werk, vroeger in de bouw, maar ook over zijn vrienden en buren, waar hij zo nu en dan een handje toesteekt. Hij heeft zijn werkkledij nog aan, want hij heeft nog wat aardappelen uitgestoken. Die wil hij straks nog gaan rapen. Tijdens ons gesprek blijkt ook dat het leven er hier zo gewoontjes aan toe gaat. Zijn zoon passeert, een buurvrouw komt langs met verse boontjes uit de tuin… Tussendoor drinken we samen een pintje. Zalige eenvoud.
De Fendt uit 1966
Jaren geleden kocht René zijn Fendt-tractor. Het is duidelijk dat hij er heel fier op is. Nog voor ons gesprek is hij langs gereden bij de carwash van Hognoul. Vanaf nu staat alles in het teken van het traktortreffen van volgende zondag op de kermis van de Hoeledense Dries. René zal er met zijn 84 jaar zeker één van de oudste deelnemers zijn en zijn oude Fendt uit 1966 zal zeker ook één van de oudste traktors zijn. René is er echt op gebrand. “Alleen als het zondag regent, dan ga ik passen, anders zal ik altijd van de partij zijn!”.
En dat zijn traktor hem nauw aan het hart ligt, blijkt uit het volgende verhaal. Een tijd geleden was er een soort kortsluiting gebeurd en heel wat kabels waren verbrand. De herstelling kostte nogal wat centen, maar alles is nu weer in orde. “Er staat een soort slot op waardoor het circuit van de elektriciteit volledig wordt afgesloten. Dat soort accidenten kan dus nu niet meer gebeuren,” zegt hij zichtbaar gerustgesteld.
Wij doen ook heel even een foto- en filmsessie. Ook dat verloopt allemaal heel erg rustig. René doet het allemaal met een coole flair, alsof hij zoiets elke week doet. Ik dacht dat ik misschien wel de eerste was die een filmopname van hem wilde maken, maar dat klopte niet. “Enkele jaren geleden had ik bieten gezet. En er was een exemplaar bij van meer dan 15 kilo. Toen zijn de mensen van de ROB hier ook een filmpje komen maken.” Niet dat je na zo een eenmalige filmopname kan spreken van enige routine, maar mij valt het op met welke “naturel” René doet wat ik van hem vraag.
Het begint eigenlijk al met de accessoires. Voor het traktortreffen gaat René blijkbaar op pad met zijn rode zakdoek (nen tesneusdoek), die dan om zijn nek hangt. Die “sjaal” wordt bijeengehouden door een kleine klomp. “Ik weet niet precies waar dat allemaal ligt, mijn dochter moet dat nog komen klaarleggen,” verontschuldigt hij zich al op voorhand. Maar zie, slechts een paar minuten later staat René op zijn koer te blinken mét sjaal én klompje. Als een volleerde acteur geeft hij dan een korte demo met zijn traktor. Opstarten, even wat achteruit en weer vooruit.
Omdat het om zo’n oude traktor gaat vraag ik nog even of hij wel goed opstart. “Zeker,” zegt hij. “Gewoon efkes aan die knop komen en hij is in gang.” Afstappen doet hij met een zwaai van zijn rechterbeen over het stuur heen. Alsof de jaren geen vat op hem hebben. Dan legt hij nog even het kussentje recht op de bestuurderszetel. Je ziet hem nu echt stralen. Hij loopt rond zijn traktor en kijkt nog even goedkeurend. “En geen druppeltje olie ligt eronder, he!”
20 km per uur
Zondag zal René met zijn old-timer dus staan te blinken tussen een paar honderd traktors. Van de allernieuwste modellen tot en met een aantal oudere. “Tegen die machines van tegenwoordig kan ik met mijn Fendt natuurlijk niet op. Ik schat dat ik maximaal een snelheid haal van 20 km per uur”. Het zal zijn pret niet bederven.
Als u hem zondag ziet rijden op zijn oude Fendt-traktor, met zijn rode sjaaltje en een klompenknoop, zwaai dan even naar hem. U zal zien: hij zal nog harder stralen! En na de rit door de straten van Kortenaken zal er zeker een pintje aan te pas komen.
Laat het zeker smaken, René!